نه به نالیدن

ساخت وبلاگ
بیزارم از نالیدن حتی اگر اینجا باشه، حتی اگه یه جایی گوشه ی دفترم باشه و بدونم احدی نمیبیندش... نالیدن بوی شکست میده، بوی ناامیدی میده... آره دیدم نگاه ها و نگرانی ها به سمت آدمای پرسروصدا که با کوچکترین درد، آه و فغانشون به آسمون بلنده،  بیشتره...آره دیدم بساط های شلوغ گلایه و شکایت و ناامیدی رو... 

نمیدونم شاید یه دختر باید ناله کنه، باید نق بزنه غر بزنه لوس باشه نمیدونم... ولی من نخواستم روحم مثل قلبم شکننده باشه...نه برام آسون نیست ولی پای انتخابم موندم... 

نمیگم خرامان در دنیا روان بشیم و قهقه ی مستانه سر بدیم ولی خوبه قبول کنیم که توی این دوره وزمونه، ژان والژان زندگیمون خودمونیم... اینطوری شاید کمتر کوزت درونمون بهونه ی خالی کردن ظرف غرورمون پیش دیگران رو بگیره...

«واندادن واژه ی قشنگ و قابل احترامیه»

 

عشق بازی آسمون......
ما را در سایت عشق بازی آسمون... دنبال می کنید

برچسب : نویسنده : rahgozar7596 بازدید : 343 تاريخ : پنجشنبه 27 دی 1397 ساعت: 19:07